Auksztota
Ziemia Auksztocka (obecna północno-wschodnia i wschodnia część Litwy) to załążek państwa litewskiego. Około XI w. na tych ziemiach powstało Księstwo Litewskie, które w skutek pomyślnej polityki dyplomatycznej w XIV w. stało się najpotężniejszym państwem w Europie.
Pierwsze wzmianki o tym regionie pochodzą z kroniki Piotra z Dusburga, gdzie pisze on o walkach księcia Witenesa i obronie oraz umacnianiu ziem księstwa (1294-1300) - Austechia, terra regis Lethowie (Auksztota, ziemia króla litewskiego).
Auksztota to największy region etnograficzny na Litwie. Ludzie tutaj mieszkali w pojedynczych zagrodach lub na wsiach ulicowych, w których domy stały wzdłuż drogi, a zabudowania gospodarcze budowano w głębi podwórka. W Auksztockim Parku Narodowym zachowało się ponad 40 takich egzotycznych „żywych“ (zamieszkałych) wsi.
W tradycyjnych tkaninach i strojach narodowych z tego regionu dominują wesołe, jasne kolory. Tutaj nadal są śpiewane dawne wielogłosowe pieśni auksztockie. W nich zachowała się archaiczna muzyka i forma poetycka. Harmonia tych utworów świadczy o niezwykle archaicznym ich pochodzeniu, a doskonały język polifoniczny – o wysokiej kulturze muzycznej. Pieśni polifoniczne to szczególne zjawisko nie tylko w folklorystyce litewskiej, ale i światowej. Obok muzyki wokalnej w Auksztocie żywa była także nie mniej osobliwa muzyka instrumentalna wykonywana na piszczałkach lub rogach.
Ciekawe, czy mieszkańcy Auksztoty najpierw zaczęli śpiewać czy też piwo smakować? Gdyż Auksztota, a w szczególności okolice Birż to kraj piwowarstwa. Na zamku w Birżach mieści się Muzeum Piwa, a piwa można posmakować aż w trzech warzelniach w mieście. W Ucianie, także na Auksztocie, znajduje się ogromny browar „Utenos alus“. A bogate dziedzictwo kulinarne Auksztoty jest wpisane do europejskiego dziedzictwa kulinarnego. Tak więc chcąc spróbować tradycyjnych potraw regionalnych szukajcie kierunkowskazów z napisem „Dziedzictwo kulinarne. Auksztota”.
Dzisiejsza Auksztota to różnorodność gwar, trybu życia i dziedzictwa etnokulturowego, gdyż region ten jest sukcesorem trzech dużych regionów etnicznych – Seli, Nalszy i Zemgoły. A być może jest to wynikiem bardzo zróżnicowanego krajobrazu, mnóstwa jezior, lasów i wzgórz, ze względu na które każda wioska stała się swoistym oddzielnym światem. Mówi się, że niezwykle malownicza przyroda stworzyła wesoły charakter tutejszych mieszkańców, a Auksztota jest nazywana krajem poetów i gawędziarzy.
Źródło: www.litwatravel.com
Komentarze
