Kamienica Szołayskich stanowi oddział Muzeum Narodowego w Krakowie. Jest to narożny, dwupiętrowy budynek leżący niedaleko Rynku Głównego. Jego fasada zwrócona jest ku placowi Szczepańskiemu oraz sąsiaduje z Teatrem Starym i Pałacem Sztuki.
Początki obiektu sięgają XV wieku – wtedy powstała jego najstarsza część. Następnie był on przebudowywany w wieku XVII, XIX i XX. Początkowo należał do mieszczan a do XVIII wieku był własnością klasztoru Bożego Ciała a potem własnością prywatną.
Rozbudowa Kamienicy miała miejsce w latach 1815-1818 a w latach 1849-56 działała tu redakcja i drukarnia krakowskiego "Czasu". Przez pewien czas kamienica należała do rodu Szołayskich, którzy w 1904 roku przekazali ją Muzeum Narodowemu w Krakowie. Oddział im. Feliksa "Mangghi" Jasieńskiego został oficjalnie otwarty w 1934 roku. W 2003 roku w kamienicy otwarto Muzeum Stanisława Wyspiańskiego, które zostało przeniesione z ulicy Kanoniczej. Remont i modernizacja budynku w 2012 roku przyniosła też zmianę jego nazwy. Muzeum Stanisława Wyspiańskiego stało się Kamienicą Szołayskich im. Feliksa Jasieńskiego.
Można tu podziwiać stałe i czasowe ekspozycje muzealne ale również odbywają się tu koncerty, wykłady, spektakle teatralne i zajęcia plastyczne dla młodzieży. Na parterze budynku powstało centrum informacji, sklepik muzealny, kawiarnia oraz sala wielofunkcyjna. Obiekt dostępny jest także dla osób niepełnosprawnych.
