Dom Cechu Młynarzy to przykład architektury szachulcowej. Budynek został wzniesiony w 1831 roku  i służył oczywiście jako siedziba cechu oraz zaplecze dla Wielkiego Młyna. Później jego przeznaczenie zmieniło się – rezydował tu nadzorujący pracę we młynie werkmistrz.

Początkowo dom mieścił się przy ulicy Na Piaskach, a w roku 1894 przeniesiono go na Wyspę Młyńską. Podobnie jak wiele innych gdańskich zabytków dom został zniszczony podczas drugiej wojny światowej. Postanowiono go odbudować dopiero w 1997 roku – obecnie mieści się tu restauracja.