Budynek został wzniesiony w 2 poł. XVIII w. (na miejscu istniejacego wcześniej), spłonął w 1853 r. Został odbudowany i rozbudowany z przeznaczeniem na funkcję mieszkalną w 1886 roku (przez pewien czas tuż obok działała także piekarnia).

Mieściło się tu także jedyne w Polsce Muzeum Sztuki Złotniczej (oddział Muzeum Nadwiślańskiego) z bogatymi zbiorami m.in. judaików, ceremonialnych sreber katolickich, sreber stołowych, kolekcją biżuterii - aktualnie muzeum zlokalizowane jest w gachu głównym Muzeum Nadwiślańskiego.