Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Pocieszenia, znany także jako Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej, należy do ojców Jezuitów. Pierwsza świątynia powstała w tym miejscu prawdopodobnie w XII wieku – był to romański kościół pw. św. Gotarda. Gdy do Poznania zostają sprowadzeni ojcowie Dominikanie, rozbudowują go, nadając cech architektury gotyckiej. W późniejszych wiekach rozkwitał tu kult Matki Boskiej Różańcowej.

Trudnym momentem dla kościoła była powódź, która w 1698 roku zniszczyła jego filary. Architekt Jan Catenazzi odbudował ją w stylu barokowym. Kolejną katastrofą był huragan i pożar – zniszczyły one dachy oraz sklepienia…

Dominikanie rezydowali tu aż do zaborów – w 1834 roku zostali wypędzeni, a klasztor rozebrano, budując w jego miejscu arsenał. Jezuici przejęli to miejsce dopiero w 1920 roku, nadając mu tytuł Matki Boskiej Pocieszenia. Po drugiej wojnie światowej kościół był systematycznie odnawiany, nastąpiła też zmiana wezwania na obecne.

Msze św.
niedziele i święta: 9:30, 11:00, 18:00
dni powszednie: 15:00, 18:00