Największe i najludniejsze na Mazurach

Ełk jest właśnie takim miastem. Jest i duży i ludny. Do tego sporo tam się dzieje i jest co zobaczyć.

Miasto znajduje się w centrum Zielonych Płuc Polski. Jego toczenie jest piękne. Leży na Pojezierzu Ełckim, nad jeziorem Ełckim, jeziorem Sunowo i rzeką Ełk. W obrębie miasta znajdują się jeszcze dwa niewielkie jeziora: Selmęt Mały i Szyba.

Zabytków do zobaczenia w Ełku jest wiele. Warto wymienić choćby:
- największy i najstarszy kościół Ełku, zbudowany w latach 1847-50, pierwotnie ewangelicki, po 1945 katolicki - Kościół Najświętszego Serca Pana Jezus
- neogotycką katedrę św. Wojciecha zbudowaną w 1893 roku
- ruiny XV-wiecznego zamku krzyżackiego na wyspie jeziora Ełckiego, który w swoim czasie był wiezięniem
- jedną z najlepiej zachowanych wież ciśnień na Mazurach, wybudowana w 1895 roku (obecnie Muzeum Kropli Wody)
- żelbetowy most drogowy przez jezioro Ełckie zbudowany w 1910 roku

Nie zapomnijcie oczywiście o Ełckiej Kolei Wąskotorowej. Wybudowana została w latach 1910-1917. W 1992 r. wpisano ją do rejestru zabytków. Stała się "żywym muzeum techniki". Oferuje przejazdy grupowe i indywidualne stylowymi wagonikami, pikniki, zwiedzanie Muzeum Kolejnictwa, hali lokomotywowni i taboru, odwiedziny w Skansenie Pszczelarskim i pracowni rzeźby.

Skansen pszczelarski

Znajduje się zaraz przy siedzibie Ełckiej Kolei Wąskotorowej, która zresztą w swojej ofercie posiada zwiedzanie Skansenu. Nic dziwnego w końcu został założony i prowadzony przez Lucjana Różyckiego - kolejarza.

Od niepamiętnych czasów człowiek podbierał dziko żyjącym pszczołom miód i wosk. Bartnictwo na Warmii i Mazurach odgrywało ogromną rolę w życiu ówczesnych mieszkańców. Zakon krzyżacki potrzebował dużych ilości miodu i wosku dla siebie i na eksport, dlatego popierał bartnictwo. Rozwijało się ono znakomicie w ogromnych puszczach pruskich, a sami bartnicy stworzyli grupę zawodową. Kryzys bartnictwa nastąpił w XVIII wieku do czego przysłużyli się sami bartnicy - zmniejszych się obszar leśny. Dorodne drzewa z rojami pszczelimi obumierały po 8-10 latach. W końcu wieku XVIII władze pruskie całkowicie zakazały zakładania nowych barci. Rozpoczął się wówczas okres pszczelarstwa.

W skansenie cofniecie się do czasów bartnictwa i pszczelarstwa. Zobaczycie unikalne eksponaty dokumentujące sztukę, pracę bartnika  i pszczelarza; jej historię, rozwój i współczesność. Nie brakuje tam takich eksponatów, jak: kuszki, narzędzia pracy bartnika i pszczelarza, ule wydrążone z pni drzew, zdobione rzeźbą lub unikalnym kształtem nadanym przez naturę, ule ze słomianymi dachami.