9.2
OcenaCzerwonego Krzyża 7, Włodawa
Budowę synagogi w latach 1764-1774 sfinansowała gmina żydowska oraz i ówcześni właściciele Włodawy, Czartoryscy. Wzniesiono ją w miejscu dawnej, drewnianej bożnicy. Reprezentuje typ tzw. „dziewięciopolowy" wykształcony na początku XVII wieku i trwający w żydowskim budownictwie synagogalnym do połowy XIX w.
Synagoga składa się z sali modlitw, do której przylegają parterowe babince osłonięte attyką dekorowaną kulistymi sterczynami. Murowana z cegły, otynkowana, w części środkowej podpiwniczona.
W latach niemieckiej okupacji synagogę sprofanowano, służyła za magazyn wojskowy. Zniszczono wówczas niemal całe wyposażenie wewnętrzne. Pomimo tego zachowały się nieliczne już w Polsce elementy wyposażenia wnętrza - neobarokowa szafa na rodały z 1920 r., wykonana ze stiuku, szafa ścienna na modlitewniki z XVIII w. i dwie żeliwne skarbony.
Obecnie w pomieszczeniach synagogi znajduje się Muzeum Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego.