Ruszamy z Warszawy za miasto - gdzie pojechać?
Kierunek - Nieborów
Pałac i ogród regularny (francuski) w Nieborowie oraz angielski (sentymentalno-romantyczny) w Arkadii po renowacji i uporządkowaniu zostały udostępnione zwiedzającym jako stylowe pałacowo-ogrodowe założenie rezydencjonalne.
Pałac w Nieborowie jest nie tylko pięknym miejscem, ale posiada też niezwykle interesującą historię, której możemy poznać w trakcie zwiedzania.
Wielką gratką dla miłośników kina będzie fakt, że Pałac w Nieborowie był planem zdjęciowym do filmu „Pan Samochodzik i niesamowity dwór” oraz „Akademia Pana Kleksa”.
Jedną z budowli jakie w parku napotykają spacerowicze jest akwedukt. Łączy on rzeczkę Skierniewkę ze stawem. Arkadyjski akwedukt został wybudowany w 1784 roku na wzór rzymskich wodociągów. Stanowił Kolejny element parku stworzonego przez Helenę Radziwiłłową. Obecny akwedukt to rekonstrukcja oryginału. Powstał on w latach 1950-52, a odbudową kierował profesor Gerard Ciołek. Za wzór posłużył oryginalny projekt oraz jego uzupełnienia.
W kierunku Żelazowej Woli
Ekspozycję stałą stanowi aranżacja wnętrz skromnego XIX-wiecznego dworku, odtwarzająca atmosferę domu rodzinnego kompozytora oraz ekspozycja biograficzna poświęcona Fryderykowi Chopinowi. Oficyna, w której zamieszkał z żoną ubogi nauczyciel Mikołaj Chopin, siłą rzeczy była urządzona skromnie, zgodnie z pozycją materialną rodziny.
Niezwykle ciekawy jest także sam part nad Utratą, gdzie można zobaczyć około 10 tys. gatunków i odmian drzew, krzewów, bylin i roślin cebulowych z kraju i ze świata. Są wśród nich m.in.: wierzby, klony, dęby, topole, amerykańskie sosny, kalifornijskie jodły, japońskie berberysy oraz cierniste pigwowce z Chin.
Dodatkowo na terenie parku znajdują się liczne wizerunki Fryderyka Chopina. Są to: obelisk w jednej z dalszych alejek oraz znajdujące się w bezpośrednim sąsiedztwie dworku: pomnik w brązie wykonany przez Józefa Gosławskiego i popiersie autorstwa Stanisława Sikory.
Szeroka aleja główna prowadzi od bramy wejściowej do dziedzińca obsadzonego przez kasztanowce. Tutaj młody Fryderyk grywał na wystawianym z salonu fortepianie, kiedy przyjeżdżał w odwiedziny do Żelazowej Woli.
Co ciekawe, od 1959 do Żelazowej Woli przyjeżdżają artyści z kraju i ze świata oraz uczestnicy Międzynarodowych Konkursów Pianistycznych im. Fryderyka Chopina, by wykonywać utwory kompozytora w miejscu jego urodzenia. Oprócz publicznych koncertów, w dworku odbywają się również koncerty zamawiane przez biura podróży, organizacje czy osoby prywatne. Często są to koncerty wieczorne przy zapalonych świecach.
W kierunku Łowicza
Łowicki Park Etnograficzny w Maurzycach jest oddziałem Muzeum w Łowiczu, położony jest około 7 kilometrów od tego miasta, przy trasie z Warszawy do Poznania.
W skansenie udostępniono 40 obiektów, z których większość pochodzi z drugiej połowy XIX oraz pierwszej XX wieku. Budynki rozmieszczono w ten sposób, by oddawały charakterystyczne układy przestrzenne dawnych wsi łowickich: starą wieś z układem owalnym, gdzie znajdował się centralny plac, oraz nową wieś – ulicówkę.
W Maurzycach można zobaczyć m.in. drewniane chałupy z bogato dekorowanymi wnętrzami oraz inne budynki wiejskiego obejścia – stodoły, obory, lamusy. Nie brakuje też zabytkowych przedmiotów codziennego użytku, bez których nie mógł się obejść żaden gospodarz. W skansenie znalazło się miejsce na starą szkołę wraz z mieszkaniem nauczycielki, strażnicę straży pożarnej, kuźnię, wiatrak a także barokowy kościółek.
Kierunek – Kampinoski Park Narodowy
Kampinoski Park Narodowy obejmuje tereny Puszczy Kampinoskiej w pradolinie Wisły, w zachodniej części Kotliny Warszawskiej. Powierzchnia parku wynosi 38 544,33 ha, z czego 72,40 ha przypada na Ośrodek Hodowli Żubrów w Smardzewicach w województwie łódzkim.
Park i dolina nieuregulowanej Wisły ze starorzeczami, piaszczystymi łachami, wyspami i zaroślami stanowią ważne miejsce bytowania wielu zwierząt. Wśród nich znajdują się gatunki przywrócone naturze: łoś – będący symbolem parku, bóbr oraz ryś.
Na terenie parku dozwolona jest turystyka piesza, rowerowa i konna. Służą jej znakowane szlaki turystyczne o długości około 360 km oraz Kampinoski Szlak Rowerowy o długości 144,5 km. W okresie wiosenno-letnim bardzo atrakcyjnym środkiem dojazdu na północno-zachodni skraj parku, do Wilczy Tułowskich, jest zabytkowa Sochaczewska Kolej Muzealna.
Obszar parku został uznany przez Parlament Europejski za ostoję ptaków o randze europejskiej.