Cmentarz Centralny w Szczecinie - największy w Polsce
Cmentarz Centralny w Szczecinie otwarto oficjalnie 6 grudnia 1901 roku, ale potrzeba jego utworzenia pojawiła się o wiele wcześniej. Do tej pory zmarłych chowano przy kościołach, więc miejsca nie mogło wystarczyć na długo. Kiedy po 1873 roku Szczecin przestał być miastem twierdzą, znalazła się nowa przestrzeń na tak duże przedsięwzięcie.
Kaplica na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie, fot. Jacek, Adobe Stock
Człowiekiem, który miał bardzo duży wpływ na obecny wygląd Cmentarza Centralnego, był jego pierwszy dyrektor Paul Georg Hannig. Co ciekawe, wcześniej zajmował się ogrodnictwem, pracował w najpiękniejszych miejscach w Europie - między innymi w Wersalu. To jemu zawdzięczamy parkowy wygląd nekropolii. Wszystkie drzewa, krzewy i inne rośliny są starannie dobrane, nie było tu miejsca na przypadek.
Cmentarz Centralny starano się więc upodobnić do parku, odchodząc od maksymalnego ścieśniania kwater. Dzięki temu założeniu nawet współcześnie jest to tak niezwykłe miejsce, które szczecinianie odwiedzają nie tylko z okazji Wszystkich Świętych. Cmentarz można zwiedzać jak pomnik historii, tym bardziej, że wyznaczono tam kilka ciekawych tras.
Zwiedzanie Cmentarza Centralnego w Szczecinie
Brama główna Cmentarza Centralnego, fot. konik60, Adobe Stock
Drugim charakterystycznym budynkiem jest kaplica cmentarna, również inspirowana stylem romańskim. Stanowi najbardziej rozpoznawalny punkt nekropolii, usytuowana jest bowiem na wzniesieniu, a od zachodu rozciaga się wolna, zielona przestrzeń z fontanną.
To oczywiście nie jedyny pomnik, jaki można zobaczyć na cmentarzu. Znajdują się tu między innymi pomnik Pamięci Olimpijczyków, Działaczy Ruchu Robotniczego, Krzyż Grudnia ‘70 oraz pomnik poświęcony tym, którzy nie wrócili z morza. Wyjątkowy jest także pomnik Matka Ziemia – kopia oryginału z 1920 roku autorstwa Ernsta Barlacha.
Trakty turystyczne na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie
Cmentarz Centralny w Szczecinie to oczywiście miejsce pochówku, ale także zakątek, który po prostu interesuje ludzi. W jego wschodniej, najstarszej części wytyczono więc trakty turystyczne, ułatwiające dotarcie do najciekawszych punktó.
- Trakt historyczny pokazuje osie widokowe, elementy architektury, ale przede wszystkim unikatowe pomniki i nagrobki. Zaczyna się przy bramie głównej, prowadzi przez lapidarium i cmentarz wojenny, a kończy się przy kwaterze kombatantów. Można zobaczyć tu m.in. kwaterę zasłużonych, a także nagrobek Wilhelma Meyera-Schwartaua.
- Ścieżka botaniczna pozwala zobaczyć najciekawsze i najrzadsze rośliny, jakimi został obsadzony cmentarz. Przy najbardziej interesujących punktach znajdują się tablice informacyjne. Warto też wspomnieć o symbolicznym znaczeniu zasadzonych tu drzew: cis jest symbolem przejścia do zaświatów, bukszpan oznacza nadzieję na nieśmiertelność, natomiast bluszcz symbolizuje pamięć o zmarłych.