Agroturystyka Maciejówka (obiekt 93999)

Update z 15 października... Opinia tej samej treści wrzucona na stronę "domową" Maciejówki nie doczekała się publikacji... Właściciel strony zastrzegł sobie prawo do "akceptacji" treści opinii przed wrzuceniem na stronę... To chyba najlepiej świadczy o uczciwości. Na szczęście nad "wujkiem guglem" nie ma władzy :-)... Poniżej treść opinii wrzuconej również na stronę "Maciejówki" Łyżka dziegciu do tej beczki miodu… Było czysto… Było ciepło… Łazienka też była w pokoju. No to szczęśliwie dotarliśmy do 2 gwiazdek. A może nie? Może to za dużo? W końcu był już taki jeden, co się przejechał na ciepłej wodzie w kranie. A! I jeszcze bezprzewodowy internet na posesji był. Tylko strach z niego korzystać, bo w ogóle nie chroniony. Dla ludzi myślących oznacza to de facto, że internetu nie ma – bo to chyba powinna być oczywiste, że udostępnianie internetu poprzez lokalne WiFi powinno być zahasłowane do zawężonego kręgu osób, najlepiej z często zmienianym hasłem. „Teren ogrodzony” – napisano na stronie Maciejówki. No to muszę zmienić okulistę. Bo pomimo wytężania wzroku, że aż mi „gały prawie na wierzch wyszły”, nawet jednej sztachetki dostrzec nie mogłem. Moja luba zresztą też nie. Może miało być ogrodzenie, więc awansem wpisano. No cóż. Jak to mawiają: „aspiracje są jak płeć – można nie używać, ale trzeba mieć”. Drogi Turysto! Jeżeli rajcuje Cię spędzanie urlopu w kwaterze, po której dzień w dzień unosi się wszechobecna woń gotowanych lub suszonych grzybów, a także wiercący w nosie smród zalew octowych różnej proweniencji – Maciejówka jest kwaterą dla Ciebie. Tak! O tym cicho-sza w ogłoszeniu na stronie internetowej, ale właściciele (podobno) zgadzają się na coś takiego. Wspólna, bądź co bądź kuchnia – zajęta codziennie przez hordy grzybiarzy przerabiających dzienny „urobek” na słoiki, które potem dumnie zajmowały cały blat kuchenny, prężąc w równych rządkach niczym defilująca armia Kim Dzong Una. Durszlaki i sita niedbale umyte z zaschniętymi resztkami igliwia i mchu. „Przecież to taki ładny zapach” – zachwycała się Pani Grzybiarka. Tak? To ciekawe dlaczego suszarka do grzybów zamiast w jej pokoju, stała na otwartej wspólnej przestrzeni na pierwszym piętrze, zajmując na przemian narożnik lub stół i generując duszny zapach suszących się grzybnych kapeluchów? Jeżeli rajcuje Cię Drogi Bieszczadniku sytuacja, w której właściciel kwatery, wiedząc, że ma w niej gości, organizuje sobie, bez uprzedzenia prywatną imprezę dla hordy facetów, którzy do 3 nad ranem drą japy, jak zarzynane prosiaki, po czym tupiąc na schodach i trzaskając drzwiami zwalają się na kwaterę spać - Maciejówka jest właśnie dla Ciebie! Bingo. Przy okazji – nie licz na to, żebyś mógł tego dnia skorzystać z parkingu (za który nawiasem mówiąc w sumie zapłaciłeś, bo jest on elementem oferty). Dla Ciebie Drogi Bieszczadniku pozostał rów, ew. pobocze drogi… Przecież goście gospodarzy mają priorytet… Ktoś tu napisał, że czuł się jak u rodziny. Może i tak. Tylko jak to mawiają – „czuj się, jak u siebie w domu, ale się tak nie zachowuj”. Wiem, że to już nie wina właścicieli. Nie wynaleziono jeszcze zdalnych mierników kultury i empatii. To, jakim kto jest człowiekiem okazuje się dopiero po przyjeździe na kwaterę, a ściślej – po uregulowaniu należności. Wtedy najczęściej optyka zmienia się na „płacę więc mi się należy i mogę robić co chcę”. Podsumowując – mam wrażenie, że w Maciejówce dobrze czują się albo ci, którzy albo mają szczęście nie trafienia na incydenty opisane powyżej, albo Ci, którym to pasuje, bo są „przyjaciółmi domu”. I sami chętnie uczestniczą w tych ekscesach. Wybór Drogi Turysto Bieszczadniku zależy od Ciebie. Ja chyba następnym razem wybiorę puste o tej porze pol