Grody czerwieńskie

Czermno było niegdyś jednym z największych grodów wczesnośredniowiecznych w Polsce wschodniej. W V-VI wieku w tych stronach powstały początki państwowości tworzonej przez Bużan. Od początku XIX w. utożsamiane jest często z Czerwieniem, stolicą Grodów Czerwieńskich, leżących na pograniczu polsko-ruskim. Wzmiankowany po raz pierwszy w 981 r., gdy książę ruski Włodzimierz odebrał go Lachom. W XI wieku po kilku nieudanych próbach jego ponownego przyłączenia do Polski, swą władzę nad nim ugruntowała Ruś, następnie w XI-XIII w. wchodził w skład księstwa włodzimiersko-halickiego. W 1157 roku załoga grodu raniła oblegającego go księcia Wołodymira. Gród został zniszczony na skutek najazdu mongolskiego w 1240 roku. Ostateczny upadek na przełomie XIII-XIV wieku. Lokalizację historycznego Czerwienia na terenie obecnej wsi Czermno potwierdziły prowadzone m.in. w 1952, 1976-79 i 1997 roku badania archeologiczne. Na obszarze o powierzchni ok. 100 ha odkryto m.in.: grodzisko, umocnione podgrodzie, osady otwarte oraz 3 cmentarzyska. Osadnictwo obejmowało oba brzegi Huczwy, komunikację pomiędzy którymi umożliwiał drewniany most. Najnowsze badania specjalistów z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN w Warszawie odsłoniły drewniane pomosty, fosy i rowy tworzące zwarty, zaplanowany system, przystań dla łodzi i ślady zabudowy mieszkalnej.