Willa Magdalenka

Tygodniowy pobyt w willi byłby naprawdę dobry, okolica przyjemna, pokoje jak na klasę tego schroniska bo willą nazwać tego nie można nawet dopuszczające. A więc w schronisku w którym moja rodzina a w niej moja urocza małżonka Helena oraz trzy córki Małgorzata, Elżbieta i Róża oraz ja Janusz pan domu oraz wieloletni teraz już emerytowany marynarz aktualnie wlasciciel zakladu naprawiajacego luksusowe samochody, spędziliśmy okrągły tydzień. W stołówce znajdującej się w tym obiekcie staraliśmy się nie jeść ponieważ stać nas by wyjść na miasto(marynarska emerytura 2700). Pokoje oraz łazienki w stanie dobrym, prusaków nie zauważyliśmy jedyne co nas zdziwiło to znajdujący się w wentylacji słoik wypełniony do połowy wodą a w nim jakiś nie do końca rozmieszany roztwór czy to cukier czy coś innego nie wiem. Łóżka wygodne osoba posiadająca do 211cm wzrostu jak najbardziej się wyśpi niestety okazało się że źle zamówiliśmy pokoje i dla Róży nie starczyło łóżka. Na szczęście mili właściciele domu użyczyli nam wannę z piwnicy w której Róża rozłożyła koc i szybko zasypiała. Właściciele to bardzo miłe i ciepłe osoby, właściciel domu widać że nie skąpi grosza i wszystkie modernizacje oraz naprawy przeprowadza na czas, zaś właścicielka to bardzo sympatyczna osoba której można zwierzyć się z największych sekretów. Ich syn grubszy chłopak w okularach bardzo pracowity od rana do wieczora... ciężko pracował w kuchni, pod koniec tygodnia gdy skończyły się nam pieniążki postanowiliśmy zjeść w naszym pensjonacie i wtedy żałowaliśmy, gdybym wiedział że jedzenie tam jest tak tanie i pyszne nie wyszedłbym na miasto tylko stołował się na miejscu. Stołówka bardzo przyjemna widać że po odwiedzinach Pani Magdy żony restauratora. Dania podawane przez Szefa kuchni Piotra umożliwiły mi powrót do młodości, ahh a ten bigos!!!