Žižkov – Praga zwyczajna
Žižkov to dzielnica Pragi, która nie uległa przymusowi podobania się. Zwyczajna, od zawsze zamieszkiwana przez robotników. Mówi się, że Žižkov ma największą ilość gospód przypadających na metr kwadratowy.
Žižkov jest na razie nieodkryta przez polskich turystów. Nazywaną dzielnicą second-hand, Pragą Pragi. Stała się schronieniem dla robotników, biedaków, pijaków, wariatów, artystów i Cyganów, a ostatnio emigrantów z Ukrainy. Ale jest to także miejsce dwóch ślubów prezydenta Havla w dzielnicowym ratuszu: z Olgą Šplichalovą (1964), która na Žižkovie się urodziła i wychowała w zawilgoconym pokoju z kuchnią oraz z Dagmar Veškrnovą (1997).
Do 1922 roku Žižkov był oddzielnym miastem. Tą przestrzeń przeznaczono na robienie tego, co nieskalanemu wizerunkowi samej Pragi mogło zaszkodzić – wieszano ludzi. Między czterema szubienicami stawiano ściany. W ten sposób powieszeni nie oglądali swoich zmagań ze śmiercią, a ludność mogła podziwiać to widowisko i cieszyć się sprawiedliwością.
Dzisiaj dzielnicę charakteryzują gospody. Za ich królową uważana jest U Vystrelenýho oka na ul. U Božich bojovnik 3. Panuje tam najprawdziwszy, nieudawany klimat Žižkova: „Wszędzie wciska się dławiący dym, kuchnia jest naprawdę mniej niż przeciętna, a personel ironiczny i złośliwy, jednak za pieniądze umiemy zrobić wszystko” – jak reklamuje się właściciel knajpy. Vystrelýne oko to ponoć oko Jana Žižki, który stracił je w bitwie pod Grunwaldem, walcząc po polskiej stronie. I możliwe, że z tego powodu menu jest zapisane także po polsku. Ale lepiej nie dawać go do czytania dzieciom. Już pierwsze zdanie-danie zawiera brzydkie wyrazy. Utopenec, czyli marynowany serdelek, jest prezentowany Polakom jako „h* w occie” (oczywiście bez gwiazdki).
Do dzielnicy Žižkov komercja nie zdążyła się jeszcze wedrzeć. Na jak dlugo?
Źródło: www.turystyka.gazeta.pl
Komentarze
