Atrakcje
- Spływ Dunajcem – przez Przełom Pieniński na flisackiej tratwie to najciekawszy sposób zwiedzania Pienińskiego Parku Narodowego. Wycieczka trwa w zależności od poziomu Dunajca i wyboru przystani końcowej od dwóch do trzech godzin. Czas spędzany na tratwie umilają flisacy opowieściami legend, baśni, a także wiadomościami o Pieninach. Tradycje spływu Dunajcem z turystami sięgają roku 1832.
- Zapora wodna Czorsztyn - Niedzica - Sromowce Wyżne – to największa w Polsce zapora ziemna o wysokości 56 i długości 404 metry. Woda z Jeziora Czorsztyńskiego przepływa do elektrowni wodnej, która produkuje około 160 mln. kWh. rocznie ekologicznie czystej energii. Po przejściu przez elektrownię woda uchodzi do Jeziora Sromowieckiego. Historia budowy sztucznego zbiornika Jeziora Czorsztyńskiego sięga początku XX wieku. Miała być ona rozwiązaniem problemu ustawicznie nękających ten region powodzi. Gorącym orędownikiem budowy zapory był wybitny specjalista i twórca podobnych obiektów w Szwajcarii, pierwszy prezydent Rzeczypospolitej – Gabriel Narutowicz. Prace rozpoczęto już na początku lat 30 – tych XX w., ale decyzja o rozpoczęciu budowy zbiorników zapadła dopiero pod koniec lat sześćdziesiątych. Wiązała się z nią konieczność wybudowania nowych osiedli mieszkaniowych dla osób z terenów przewidzianych w planach zagospodarowania do wyburzenia, a także z budową dróg nad przyszłym zalewem. Pierwsze prace przy budowie trzech zapór czołowych: głównej Czorsztyn - Niedzica, zapory Sromowce i zapory na potoku Niedziczanka rozpoczęto w 1975 r. Jezioro Sromowieckie, które pełni funkcję zapory wyrównawczej oddano do użytku w 1994 r., a w trzy lata później – tuż przed pamiętną powodzią, inwestycję zakończono. W czasie największej fali powodziowej 1997 r. zespół zbiorników przechwytywał około 60% wzburzonych wód, zapobiegając prawdziwej katastrofie.
- Pieniński Park Narodowy – powstał w 1932 r. prawie równocześnie po polskiej i po słowackiej stronie. W ten sposób powstał pierwszy w Europie pograniczny park narodowy.
Obecnie Pieniński Park Narodowy obejmuje 2346,16 ha ziemi. Około 25% powierzchni parku stanowią ścisłe rezerwaty przyrody, z których najładniejszymi są: Macelowa Góra, Masyw Trzech Koron, Dolina Pienińskiego Potoku.
Spośród naturalnych ekosystemów na szczególną uwagę zasługują murawy naskalne – najczęstsze siedlisko pienińskich endemitów i reliktów, a także rzadkich roślin wysokogórskich i kserotermicznych. Jedyny w swoim rodzaju ekosystem naturalny stanowią reliktowe laski sosnowe z niskimi, przedziwnie powykręcanymi starymi drzewami rosnącymi na szczytach skał. Wśród ekosystemów zastępczych - czyli takich, które wykształciły się pod wpływem tradycyjnej gospodarki rolnej - szczególne miejsce zajmują łąki porośnięte storczykami. - Góra Wdżar w Kluszkowcach 767 m n.p.m. – stanowi centrum sportów zimowych. Zwolennicy jazdy na nartach mają tu doskonałe warunki do szusowania po stoku do późnych godzin wieczornych - stoki oświetlone, w razie potrzeby sztucznie naśnieżane, z krzesełkowym i orczykowymi wyciągami narciarskimi. Ciekawostką jest przeszłość góry - najpierw była wulkanem, od 1870 roku kamieniołomem andezytu, dziś jest doskonałym punktem widokowym na Jezioro Czorsztyńskie i okoliczne pasma górskie. Latem można wyjechać na górę Wdżar wyciągiem krzesełkowym. Atrakcją jest zjazd torem saneczkowym typu roller coaster długość trasy 1000 m., średnie nachylenie zjazdu wynosi 12%, a różnica poziomów to 84m (najdłuższy w Polsce).
Historia
Początki miejscowości sięgają XIV stulecia. Czorsztyn powstał przy zamku czorsztyńskim na trakcie wiodącym z Polski na Węgry. Jego pierwotną nazwę Wronin (wroni – czarny) zastąpiono nazwą utworzoną przez sprowadzonych tutaj ze Spisza osadników niemieckich – „Schorstein” – stercząca skała, która uległa spolszczeniu na „ Czorsztyn”. Od końca XVIII w. zamek czorsztyński pozostaje w ruinie. W 1811r. dobra czorsztyńskie przeszły pod panowanie Austro-Węgier. W 1918 r. wykupiła je rodzina Drohojewskich, która w 3 lata później utworzyła tu pierwszy prywatny rezerwat.
Już od początku XIX w. Czorsztyn pełnił funkcję ośrodka letniskowego. Wtedy to powstały wille nawiązujące do architektury XIX wiecznych kurortów. Popularność Czorsztyna rosła do momentu rozpoczęcia prac przy budowie zapory wodnej na Dunajcu. Teren dawnej wsi został zalany wodą, a mieszkańcy osiedlili się w pobliżu zamku, na terenach zwanych - Nadzamcze. Gdy powstało Jezioro Czorsztyńskie, wróciła sława Czorsztyna jako ośrodka wczasowego, czemu sprzyja fakt, że stanowi on świetną bazę wypadową w Pieniny, Gorce, a także w Tatry i na Słowację.
Ruiny zamku w Czorsztynie – zamek czorsztyński powstał w II połowie XIII w. na szlaku kupieckim wiodącym z Polski na Węgry. Od XIV wieku zamek był siedzibą starostów czorsztyńskich, którzy gościli w swoich murach królów Polski podróżujących na Węgry – Kazimierza Wielkiego, Ludwika Węgierskiego, Władysława Jagiełłę. Na zamku rezydował między innymi rycerz Zawisza Czarny. W połowie XVII wieku został zdobyty przez Kostkę Napierskiego. Zamek popadł w ruinę po pożarze w 1795 r.Do zwiedzania udostępnione są przyziemia Baszty Baranowskiego, zamku średniego i górnego. Z tarasu widokowego roztacza się piękny widok na Jezioro Czorsztyńskie, zaporę, Tatry i rezerwat „Zielone Skałki”. Na wzgórzu zamkowym rosną liczne okazy pszonaka pienińskiego – rośliny występującej wyłącznie w Pieninach.
Czorsztyn to znana wieś leżąca na zachodnim krańcu Pienin nad brzegiem Jeziora Czorsztyńskiego. Odkąd centrum wsi zniknęło pod wodami sztucznego jeziora, zajmuje tereny zwane Nadzamczem.
