Park Zdrojowy powstał na początku lat 60. XIX wieku. Do pierwszych obiektów wybudowanych na jego terenie należała pijalnia wód oraz "Szwajcarka". W parku znajdowało się źródło solanki jodo-bromowej.
Z biegiem lat zaczęły tu powstawać kolejne zabudowania uzdrowiskowe : budynki Łazienek I, II i III i budynek "Wojskowego Letniska Śląskiego" (późniejszy Górnik). Powstał wtedy także budynek Zarządu Uzdrowiska oraz muszla koncertowa, basen kąpielowy, korty tenisowe i skocznia narciarska. W 1952 roku Park został zniszczony w wyniku wichury. Po II wojnie światowej w czynie społecznym dokonano renowacji parku i w 1955 roku został oddany do użytku kuracjuszy. Nadano mu tytuł "Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, co upamiętnia kamienny obelisk usytuowiony w parku.
Bogactwo roślin parku obejmuje wiele sprowadzonych gatunków do których należy m.in.: daglezja zielona (Ameryka Północna), sosna wejmutka (Ameryka Północna), sumak octowiec (Ameryka Północna) czy niezwykle rzadkikasztan jadalny (południe Europy). W
okresie letnim podziwiać tu możemy piękny zegar kwiatowy.
