Zespół gotyckich kamienic mieszczańskich
Gdy będziemy w Toruniu, zwróćmy uwagę na zespół gotyckich kamienic mieszczańskich z XIV-XVI w., w tym m.in. Dom Kopernika (XV w.), Dom Eskenów (XIV w., przebudowany w XVI i XIX w.) oraz kamienice przy ul. Łaziennej, Małe Garbary, Mostowej, Szczytnej, Szerokiej, Szewskiej, Wielkie Garbary, Żeglarskiej.
Dom Kopernika w Toruniu
Dom Mikołaja Kopernika w Toruniu mieści się pod adresem Kopernika 15/17. Prawdopodobne miejsce narodzin astronoma Mikołaja Kopernika.
Jest to zespół 2 późnogotyckich kamienic z końca XV w., przebudowanych w XIX w. i rekonstruowanych w latach 1960-1963. W trakcie rekonstrukcji przywrócono dawny układ wewnętrzny i fasadę z końca XV w. posiadającą schodkowy szczyt i maswerkowe dekoracje malarskie. Kamienica ta stanowi przykład toruńskich, gotyckich kamienic kupieckich typu hanzeatyckiego. Kamienica nr 15 posiada bardzo bogatą fasadę z XIV w., przywróconą w 1972 r., jej maswerkowa dekoracja malarska została przywrócona podczas prac renowacyjnych w 1992-1994 roku.
Dawniej ulica Kopernika nosiła nazwę św. Anny. Późnogotycka kamienica pochodzi z przełomu XIV i XV wieku, należy do tak zwanych spichlerzodomów, które w dawnych czasach spełniały zarówno funkcje mieszkalne i były magazynem. Obecnie w obu kamienicach mieści się oddział Muzeum Okręgowego w Toruniu.
Dom Eskenów (Czerwony Spichlerz) - pałac mieszczański na Starym Mieście w Toruniu z XVI w.
Pierwotnie dom ten został zbudowany u schyłku XIV w przez burmistrza toruńskiego Henryka Hitfelda. Zajmował kilka parcel i prawdopodobnie miał być okazałą siedzibą mieszczańską. W początku XVI w wszedł w posiadanie rodziny Eskenów - zamożnych toruńskich patrycjuszy zajmujących się handlem zbożem - stając się na prawie 200 lat siedzibą tego rodu. Około 1590 r został on przebudowany w renesansową rezydencję mieszczańską. Z tego okresu pochodzi także renesansowy portal z piaskowca oraz szereg innych ozdobnych elementów widocznych na elewacji bocznej spichlerza, które zostały prawdopodobnie wykonane przez gdańskiego rzeźbiarza Willema van den Blocke. Drewniane drzwi z tego portalu ze sceną odjazdu Syna Marnotrawnego znajdują się w Muzeum Okręgowym w Toruniu. Na piętrze zachował się renesansowy, polichromowany strop. Po 1703 r. kamienica znajdowała się w posiadaniu kilku różnych kupców, w 1844 r. została przystosowana do funkcji spichrza poprzez zmianę układu kondygnacji oraz przebudowę otworów okiennych. Wtedy też pokryto cały budynek kolorem czerwonym, stąd nazwa Czerwony Spichlerz. W latach 80. XX w. przeprowadzono prace konserwatorskie i przystosowano kamienicę do celów muzealnych. Obecnie mieści się w nim Muzeum Archeologii i Historii będące oddziałem Muzeum Okręgowego w Toruniu.
Komentarze
