"Sklepy Cynamonowe" i Drohobycz
Drohobycz jest jednym z najbardziej ulubionych miast polskich turystów, które odwiedzają na Ukrainie. Niewątpliwie przyczynił się do jego popularyzacji jego znany mieszkaniec - Bruno Schulz. To właśnie tutaj można obejrzeć opisywany w jego dramatycznej powieści "Sklepy Cynamonowe" Drohobycz.
Klimat tego miasta zdecydowanie zmienił się po wojnie, pomimo, że budynki w większości oparły się działaniom wojennym. Drohobycz jest położony niedaleko granicy polsko-ukraińskiej. Praktycznie tak samo blisko Drohobycza leży Lwów.
Historia tego miasta rozpoczyna się w XI wieku, kiedy to na miejscu obecnego Drohobycza znajdowała się mała osada, która należała do Rusi Kijowskiej. Drohobyczowi prawa miejskie zostały nadane w 1422 roku i aż do 1772 roku należał do Rzeczypospolitej. W tak zwanym międzyczasie był jednak kilka razy niszczony. Tatarzy, a następnie Kozacy mieli jednak ułatwione zadanie, ponieważ w Drohobyczu nigdy nie zostały wybudowane mury obronne.
Po I wojnie światowej Drohobycz ponownie należał do Rzeczpospolitej. W czasie II wojny światowej był pod radziecką okupacją oraz pod okupacją faszystowską.
Zdecydowana większość atrakcji turystycznych jest zlokalizowana w centrum Drohobycza. Znajduje się tu całkiem spory rynek, w centrum którego mieści się oczywiście ratusz. Blisko rynku wybudowano kościół św. Bartłomieja, który obecnie stanowi najważniejszy zabytek architektury w mieście. Kościół św. Bartłomieja był budowany przez 53 lata - od 1392 do 1445 roku i zapewniając mieszkańcom ochronę w czasie różnych wojen pełnił z powodzeniem funkcję obronną.
Turyści zwiedzający Drohobycz mogą odwiedzić również dom samego mistrza - Bruno Schulza, z którego izraelskie służby specjalne wywiozły freski ze ścian domu do jednego z muzeów w Izraelu. Akcja była oczywiście bezprecedensowa.
Źródło: ukraina.endi.pl
Komentarze
