Barania Góra - miejsce, gdzie rodzi się Wisła
Barania Góra to jeden z najbardziej znanych szczytów, jakie na swojej mapie posiadają malownicze Beskidy. Leży na terenie Beskidu Śląskiego i po szczycie Skrzyczne, jest drugim pod względem wysokości wzniesieniem znajdującym się w tym paśmie górskim. Barania Góra to bardzo popularna atrakcja w regonie, która cieszy się sporym zainteresowaniem wśród turystów głównie ze względu na łatwość wejścia na jej szczyt, piękne szlaki turystyczne, które na niego prowadzą, a także unikalne walory przyrodnicze najbliższych okolic.
W sąsiedztwie Baraniej Góry nie brakuje ciekawych i zdecydowanie wartych zobaczenia atrakcji turystycznych. Na gości czekają tu zabytkowe, górskie miasteczka, popularne wśród kuracjuszy z całej Europy miejscowości uzdrowiskowe, a także rezerwaty przyrody i piękne pod względem widokowym miejsca. Dodatkowej atrakcyjności nadaje temu miejscu fakt, że to właśnie na terenie Baraniej Góry swój początek ma Wisła - najdłuższa rzeka w naszym kraju, która płynie z południowego jego krańca aż na północ, do samego Morza Bałtyckiego.
fot. broart / zdjecia.nocowanie.pl
Barania Góra - krótka charakterystyka szczytu
Barania Góra jest drugim co do wysokości szczytem Beskidu Śląskiego. Leży w województwie śląskim, na granicy powiatów cieszyńskiego i żywieckiego, na terenie miejscowości Wisła, rodzinnego miasta słynnego polskiego skoczka narciarskiego, Adama Małysza.
Baranią Górę tworzy łagodne, kopulaste wzniesie, z którego roztacza się piękny widok na okolicę. Na jej szczycie znajduje się metalowa wieża widokowa o charakterystycznym żółtym kolorze, z której można podziwiać malowniczą panoramę okolicy. Barania Góra posiada dwa wierzchołki. Wyższy (1220 m n.p.m.) to ten z wieżą widokową, bardzo dobrze znany wszystkim turystom. Niższy, znajdujący się na południowej stronie, to natomiast Wierch Wisełka o wysokości 1190 m n.p.m.
Widoki z głównego szczytu Baraniej Góry są przepiękne i to właśnie one zachęcają turystów to stawienia czoła trudom podróży oraz zdobycia drugiego pod względem wysokości szczytu na mapie Beskidu Śląskiego. Okolice Baraniej Góry otaczają piękne lasy i łąki. To właśnie na ich terenie są wytyczone liczne ścieżki piesze i rowerowe, z których uroków można korzystać przez okrągły rok.
fot. Antranias / pixabay.com, CC0
Barania Góra wznosi się na wysokość 1220 m n.p.m. Jest zlokalizowana w południowo-wschodniej części pasma górskiego Beskid Śląski. Wyższe od niej jest tylko Skrzyczne, którego wysokość wynosi 1257 m n.p.m. Na terenie Baraniej Góry, a konkretnie w pobliżu jej szczytu, swój bieg rozpoczyna rzeka Wisła - na zachodnim stoku wzniesienia mieszczą się dwa z trzech źródeł Wisły, czyli Biała Wisełka i Czarna Wisełka. Obszar źródliskowy Wisły znajduje się pod ścisłą ochroną.
Skąd wzięła się nazwa Barania Góra?
Pochodzenie nazwy Barania Góra nie jest do końca wyjaśnione. Według miejscowych, pochodzi ona od nazwiska Baran, które miał nosić dawny właściciel tych terenów. Inni z kolei twierdzą, że miano to nawiązuje bezpośrednio do kształtu wzniesienia, które miało przypominać sylwetkę barana. Jeszcze inni sądzą, że nazwa góry najprawdopodobniej wzięła się z powodu wypasania na jej zboczach stad baranów.
fot. ChiemSeherin / pixabay.com, CC0
Jeszcze inne wyjaśnienie nazwy zaproponował znany XIX-wieczny literat, Apoloniusz Tomkowicz, który tak pisał o Baraniej Górze: "(...)wieści stąd pochodzi nazwa góry, iż na niej niegdyś las, a w nim 300 zgorzało baranów". Góra Barania miała więc zawdzięczać swoje miano pożarowi, w wyniku którego zgninęło na jej stokach stado baranów. Jaka jest prawda i skąd wzięła się ta nazwa, trudno powiedzieć. Jedno jest natomiast pewne - Barania Góra jest obecnie jednym z najbardziej znanych i najchętniej odwiedzanych przez turystów szczytów w Beskidach.
Turystyka na Baraniej Górze wczoraj i dziś
Turystyczna popularność tego wzniesienia sięga już XIX w. Pierwszym, oficjalnym zdobywcą szczytu Baraniej Góry miał być książę pszczyński Ludwik Anhalt von Coethen, który miał wspiąć się na drugie co do wielkości wzniesienie Beskidu Śląskiego w 1810 r. Co ciekawe, książę opisując swoją wyprawę na szczyt Baraniej Góry, w pamiętniku wspomina o kilku chłopach ze wsi, którzy ponoć mieli być w tym miejscu wcześniej od niego.
Wraz z pierwszym oficjalnym wejściem na Baranią Górę zainteresowanie nią wśród turystów stawało się coraz większe. Już wkrótce na jej obszarze wytyczone zostały pierwsze szlaki turystyczne, powstało także Schronisko PTTK Przysłop, którego obecność dodatkowo zachęcało wędrowców do skierowania swoich kroków właśnie w te okolice.
W XIX w., czyli w czasach, kiedy Polska była wymazana z map Europy, wyprawa do źródeł Wisły miała także istotny wymiar patriotyczny - pozwalała bowiem dotrzeć do samego początku naszej narodowej rzeki, która swoimi wodami łączyła wszystkie polskie ziemie znajdujące się wówczas pod obcym panowaniem.
fot. lukaszdylka / pixabay.com, CC0
Rezerwat Barania Góra i źródła Wisły
Zbocza Baraniej Góry są porośnięte głównie lasami jodłowo-bukowymi, aczkolwiek wśród drzew można spotkać także skupiska jesionów, świerków i jaworów. Wzniesienie znajduje się na terenie Rezerwatu Przyrody "Barania Góra", który został utworzony w 1953 r. w celu ochrony tych unikalnych obszarów. Teren Rezerwatu Barania Góra obejmuje powierzchnię ok. 380 ha i leży na terenie miasta Wisła oraz Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego. Ciągnie się szerokim pasem po zachodniej stronie głównego grzbietu Beskidu Śląskiego, aż po sam szczyt Baraniej Góry.
Na terenie rezerwatu Barania Góra znajdują się obszary źródliskowe Czarnej i Białej Wisełki, które dają początek najdłuższej rzece naszej kraju - Wiśle. Co więcej, w Dolinie Białej Wisełki można podziwiać także przepiękny, niewielki wodospad nazywany Kaskadami Białej Wisełki. Inna ich nazwa to Kaskady Rodła, która została oficjalnie nadana wodospadowi w 1987 r.
Wawrzynek, fot. Hans / pixabay.com, CC0
Tereny rezerwatu przyrody obfitują w ciekawą faunę i florę. Prawie cala jego powierzchnia jest porośnięta lasami - w rezerwacie dominują stare drzewa, z których wiele liczy sobie ponad 200 lat. Do ciekawych roślin, jakie można spotkać na terenie Baraniej Góry, należą m. in.: podrzeń żebrowiec, widłak jałowcowaty, wawrzynek wilczełyko, tojad mocny, omieg górski, ciemiężyca zielona, goryczka trojeściowa, pierwiosnka wyniosła, marzanka wonna, kopytnik pospolity oraz bardzo rzadka tocja alpejska.
Masyw Baraniej Góry jest ważną ostoją dla ptaków leśnych - jarząbka, głuszca, bociana czarnego, sóweczki, puszczyka uralskiego, puchacza, dzięcioła zielonosiwego, muchówki małej i ptaków, które żyją nad potokami, w tym pluszcza i pliszki górskiej. Na terenie rezerwatu spotkać można jelenie, a także rysie. Wszystkie potoki znajdujące się na tych terenach są natomiast rezerwatami ochrony pstrąga.
Puchacz, fot. Alexas_Fotos / pixabay.com, CC0
Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę
Na terenie Baraniej Góry funkcjonują nie tylko liczne szlaki turystyczne, ale także ścieżka dydaktyczno-przyrodnica na Baranią Górę. Prowadzi ona czarnym szlakiem, przez dolinę Czarnej Wisełki i pozwala zapoznać się z bogactwem przyrodniczym tych terenów w bardzo ciekawej odsłonie. Przejście ścieżki jest szczególnie polecane rodzinom z dziećmi, które dowiedzą się wielu ciekawych rzeczy na temat unikalnych walorów Baraniej Góry i Beskidu Śląskiego.
Ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę prowadzi doliną Czarnej Wisełki na sam szczyt Baraniej Góry i powraca do Wisły Czarne przez dolinę Białej Wisełki. Łączny dystans do poznania wynosi ok. 16 km, a czas przejścia jest szacowany na ok. 8 godzin. Różnica wzniesień wynosi natomiast ok. 650 metrów. W poszczególnych punktach ścieżki rozmieszczone są tablice informacyjne - łącznie jest ich 25.
Praktycznie cała trasa przebiega wzdłuż cieków Białej Wisełki i Czarnej Wisełki, które są objęte ochroną przez drugi rezerwat przyrody, który znajduje się na tym terenie, a mianowicie Rezerwat Przyrody Wisła. Druga część ścieżki, znajdująca się na wysokości ok. 950 m n.p.m., biegnie przez teren Rezerwatu Przyrody Barania Góra. Ścieżka ma swój początek przy leśniczówce Leśnictwa Czarne w Wiśle Czarne. W tym miejscu można otrzymać drukowany przewodnik po ścieżce, który pozwoli lepiej poznać jej przebieg.
Wycieczka na Baranią Górę krok po kroku
Na Baranią Górę można dostać się na wiele sposobów, co stanowi dodatkową zachętę dla miłośników pieszych wędrówek po górskich okolicach. Za każdym razem można bowiem obrać inny szlak na Baranią Górę i odkryć zupełnie nowe oblicze tych terenów. Co istotne, szlaki prowadzące na drugi co do wielkości szczyt w Beskidzie Śląskim nie są trudne, a ich bezpieczne pokonanie możliwe jest także w okresie zimowym.
Barania Góra jest często wybieraną metą podróży także przez rodziny z dziećmi. Szlaki są bezpieczne, dobrze wytyczone i mało problematyczne w pokonywaniu także dla najmłodszych, co sprzyja rodzinnym wyprawom w te rejony oraz pozwala zaszczepić w dzieciach zamiłowanie do spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, podziwiania przyrody, a także podejmowania nowych wyzwań. Nic nie daje bowiem takiej satysfakcji, co stanięcie na samym szczycie góry i podziwianie w nagrodę panoramy, jaka się z niej roztacza.
Czytaj również: Co zabrać ze sobą w góry?
Zakwaterowanie w okolicach Baraniej Góry
Zanim jednak wybierzemy jeden z licznych, prowadzących na Baranią Górę szlaków turystycznych, musimy wybrać miejsce, w którym zatrzymamy się na dłuższy pobyt. Beskid Śląski zdecydowanie warto bowiem odwiedzić na dłużej i oprócz Baraniej Góry zwiedzić także Wisłę, spróbować wejść na Skrzyczne, a także odwiedzić inne, ciekawe atrakcje turystyczne znajdujące się w najbliższej okolicy.
Zdecydowana większość turystów nastawionych na wyprawę na Baranią Górę, jako miejsce swojego zakwaterowania wybiera Wisłę - największą miejscowość w regionie, z której można wygodnie dostać się na szlaki prowadzące na Baranią Górę. W miejscowości Wisła Czarne swój początek mają dwie trasy - szlak niebieski i czarny szlak. Jeśli chodzi natomiast o noclegi, Wisła oferuje je w bardzo zróżnicowanej formie. Turyści mogą skorzystać z oferty całorocznych apartamentów i pokojów do wynajęcia, a w okresie letnim zatrzymać się na nocleg w domku letniskowym w Wiśle, a także zarezerwować pobyt w pensjonacie. Wybór jest na tyle szeroki i zróżnicowany, że każdy znajdzie tu coś dla siebie!
Wisła to nie jedyna miejscowość, z której możemy wyruszyć na zdobywanie Baraniej Góry i fascynujący spacer ku jej szczytowi! Znany i chętnie wybierany przez turystów szlak na Baranią Górę ma bowiem swój także w Szczyrku - najpopularniejszej miejscowości narciarskiej położonej na terenie Beskidu Śląskiego. Szlak na Baranią Górę ze Szczyrku biegnie przez Skrzyczne i Malinowską Skałę, a jego pokonanie zajmuje ok. 6 godzin. W miejscowości Szczyrk noclegi znajdziemy m. in. w apartamentach, domkach letniskowych, a także kwaterach prywatnych i pokojach do wynajęcia. I tu jest z czego wybierać!
Turystom, który preferują spędzać urlop w mniejszych, bardziej zacisznych miejscowościach, polecamy natomiast noclegi w Kamesznicy Dolnej. Jest to niewielka, ale bardzo malowniczo położona miejscowość, z której szlakiem czarnym w ok. 3,5 h dostaniemy się na szczyt Baraniej Góry. Dobrym wyborem okaże się także nocleg w Istebnej - miejscowości, w której zaczyna się zielony szlak na Baranią Górę.
Schronisko PTTK Przysłop
Świetną alternatywą dla noclegów w apartamentach, domkach letniskowych i prywatnych domach, będzie natomiast zarezerwowanie zakwaterowania w schronisku turystycznym. Na terenie Baraniej Góry mieści się jeden tego typu obiekt, a mianowicie Schronisko PTTK Przysłop. Znajduje się ono pod Barania Górą, na wysokości 900 m n.p.m., dysponuje 90 miejscami noclegowymi, przestronną stołówką i kuchnią dla gości.
Początki Schroniska Przysłop sięgają końcówki XIX w. i są bardzo ciekawe. Na początku w tym miejscu znajdował się bowiem drewniany domek myśliwski należący do arcyksięcia austriackiego, Fryderyka Habsburga. Był on wykorzystywany przez księcia jako baza wypadowa do polowań na głuszcze, które w tamtych czasach nie były objęte ochroną i licznie zamieszkiwały okolice Baraniej Góry.
Niestety, domek myśliwski nie przetrwał I wojny światowej. Został odremontowany dopiero w 1925 r. i oddany do użytku polskim turystom, którzy chętnie odwiedzali te okolice w 20-leciu międzywojennym. II wojna światowa była dla domku bardziej łaskawa i po jej zakończeniu powrócił do pierwotnego funkcjonowania. W latach 70-tych zdecydowano natomiast o budowie nowego, murowanego schroniska, które miało zaspokoić wzmożony ruch turystyczny. I tak powstało 3-piętrowe Schronisko Przysłop, drewniany domek został natomiast przeniesiony do Wisły, gdzie można go podziwiać przy ul. Lipowej.
Tuż obok Schroniska Przysłop mieści się inny, warty odwiedzenia obiekt turystyczny - Baraniogórski Ośrodek Historii Turystyki Górskiej "U źródeł Wisły". Jest to placówka muzealna, którą można odwiedzać w weekendy, w sezonie turystycznym od maja do października. Jej ekspozycja zajmuje obecnie trzy izby. W pierwszej można zapoznać się z historią turystyki w Beskidzie Śląskim, druga jest poświęcona pamięci Edwarda Moskały, narciarstwa i etnografii regionu, a trzecia dedykowana ośrodkom kultury turystyki górskiej.
Szlak na Baranią Górę. Jakie trasy mamy do wyboru?
Schronisko Przysłop leży na polanie o tej samej nazwie, przez którą biegną szlaki turystyczne na Baranią Górę - niebieski szlak z Wisła Czarne, zielony szlak z Rupienki, czerwony szlak z Istebnej oraz Główny Szlak Beskidzki z Kubalonki. Wszystkie zbiegają się w tym miejscu i prowadzą na Baranią Górę. W pobliżu schroniska przebiega także ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę.
Na polanę Przysłop można dostać się na różne sposoby, w tym m. in.:
-
z Wisły Czarne po czarnym szlaku i dalej szlakiem czerwonym na Baranią Górę;
-
z Wisły Czarne niebieskim szlakiem przez Dolinę Białej Wisełki;
-
z Przełęczy Szarcula przez teren Dorkowej Skały i Stecowkę (czerwony szlak);
-
ze Szczyrku przez Skrzyczne i Malinowską Skałę;
-
zielonym szlakiem i czarnym szlakiem z Węgierskiej Górki przez Fajkówkę;
-
czarnym szlakiem z Kamesznicy Dolnej.
Za najłatwiejszą trasę uznawany jest niebieski szlak na Baranią Górę. Jest to bardzo bezpieczna, łatwa i przyjemna trasa, którą przy sprzyjającej pogodzie można pokonać w zimie, a także zabrać ze sobą dzieci. Jest to także piękny, widokowy szlak na Baranią Górę, na którym można nacieszyć się pięknymi krajobrazami i zobaczyć przyrodnicze atrakcje w okolicy, w tym m. in. Kaskady Rodła, które szczególnie widowiskowo prezentują się zimą, tworząc lodospady.
fot. marzenka_341 / zdjecia.nocowanie.pl
Niebieski szlak na Baranią górę z Wisły Czarne Fojtula
Niebieski szlak ma swój początek przy przystanku PKP Wisła Czarne Fojtula, do którego można dojechać autobusem z centrum miasta. Alternatywnym sposobem na dotarcie w to miejsce jest spacer również niebieskim szlakiem z przystanku PKS Malinka Spółdzielnia. Niebieski szlak w ok. 2,5 godziny zaprowadzi nas na Baranią Górę, wraz z nim biegnie także ścieżka dydaktyczno-przyrodnicza na Baranią Górę.
Przez ok. 2,5 km szlak biegnie asfaltową drogą, wzdłuż płynącej tuż obok Białej Wisełki. Następnie niebieski szlak skręca w prawo, zbaczając z asfaltowej drogi i idąc dalej kamienistą ścieżką. Po kilku minutach od wejścia na ten odcinek naszym oczom ukazuje się pierwsza popularna atrakcja na szlaku - malownicze Kaskady Rodła, znane także pod nazwą Kaskad Białej Wisełki. Na trasie napotkamy także na Skały Grzybowe.
Wisła Czarne, fot. broart / zdjecia.nocowanie.pl
Kaskady Rodła
Kaskady Białej Wisełki tworzy zespół niewielkich naturalnych wodospadów o wysokości od 0,5 do 5 metrów. Są to najwyższe wodospady na terenie Beskidu Śląskiego. U ich podnóża znajdują się kotły eworsyjne, a skały na progach reprezentują flisz karpacki. Wodospad szczególnie pięknie prezentuje się w okresie zimowym, kiedy jego wody są skute lodem. Warto w tym miejscu zatrzymać się na krótki postój i zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie, gdyż jest to bez wątpienia jedno z piękniejszych miejsc, jakie napotkamy na szlaku na Baranią Górę.
Kaskady Rodła, fot. marzenka_341 / zdjecia.nocowanie.pl
Dalej idziemy niebieskim szlakiem przez las. Po pewnym czasie wkraczamy na teren Rezerwatu Przyrody "Barania Góra", skąd dostaniemy się na szczyt. Ścieżka biegnie typowo górską drogą, przez las, po zboczu góry. Nie jest jednak stroma więc z jej pokonaniem nie powinno być żadnych problemów. Warto jednak wiedzieć, że największy wysiłek czeka nas tuż przed samym szczytem - wiedzie na niego dość strome zbocze. Warto podjąć jednak wysiłek jego pokonania, gdyż podejście jest dość krótkie, a po jego pokonaniu będziemy już na szczycie Baraniej Góry.
Wieża widokowa na szczycie Baraniej Góry
Barania Góra liczy sobie 1220 m n.p.m., a na jej kopulastym szczycie umieszczona jest wieża widokowa. Jest ona całkowicie bezpłatna i dostępna przez cały rok. Tuż obok znajdują się drewniane ławki, na których można odpocząć po trudach podróży. Po krótkim odpoczynku warto jednak zebrać siły i znaleźć się na szczycie wieży widokowej - roztacza się z niego piękna panorama na całą okolicę.
Wieża widokowa - Barania Góra, fot. dragon / zdjecia.nocowanie.pl
Wieża widokowa liczy sobie 15 metrów wysokości. Z jej szczytu roztacza się panorama 360 stopni. Z tego miejsca świetnie widać m. in. Beskid Żywiecki, Stożek Wielki, Wielką Czantorię, a przy sprzyjających warunkach atmosferycznych także Babia Góra i zarys Tatr. Ze względu na takie piękne widoki, Barania Góra jest uznawana nie tylko za jeden z najpopularniejszych szczytów w Beskidzie Śląskim, ale także górę, z której rozciągają się najpiękniejsze widoki.
Sprawdź: Wieże widokowe w Polsce. Znasz je wszystkie?
Szlak czerwony z Przełęczy Szarcula
Drugi szlak, który powoli znaleźć się na szczycie Baraniej Góry jest dłuższy, ale za to bardzo atrakcyjny pod względem przyrodniczym. Jest on szczególnie polecany osobom, które kochają długie wędrówki - czas przejścia wynosi bowiem ok. 9 godzin. Szlak zaczyna się na Przełęczy Szarcula, na wysokości 759 m n.p.m. Można się do niej dostać z Przełęczy Kubalonka lub bezpośrednio z Wisły.
Na początku idziemy Głównym Szlakiem Beskidzkim - najdłuższym szlakiem w polskich górach, który zaczyna się w Ustroniu w Beskidzie Śląskim, a kończy w Bieszczadach, w miejscowości Wołosate. Łącznie liczy sobie blisko 500 km, a jego pokonanie w całości zajmuje kilkanaście dni. Trasa biegnie do Dorkowej Skały - wychodni skalnej, która wizualnie przypomina krajobraz Gór Stołowych.
Następnie trasa biegnie asfaltową drogą w kierunku nieczynnego Schroniska Stecówka i dalej, w kierunku Schroniska Przysłop. W tym miejsc szlak czerwony łączy się z czarnym szlakiem biegnącym od Wisły Czarne. Na szczyt Baraniej Góry zawiedzie nas niebieski szlak i zielony szlak, które zaczynają się tuż za schroniskiem.
Po drodze docieramy do Wierchu Wisełka (1192 m n.p.m.) i na Wierch Równiański (1160 m n.p.m.). Z lewej strony można podziwiać Skrzyczne - najwyższy szczyt Beskidu Śląskiego, a także wykapy Czarnej Wisełki. Czarny szlak kończy się na samym szczycie Baraniej Góry - pozostaje jedynie wejść na wieżę widokową i nacieszyć się panoramą.
Czarnym szlakiem z Wisły Czarne korytem Doliny Czarnej Wisełki
Wisła Czarne to miejsce, w którym swój początek ma jeszcze jeden, warty polecenia szlak na Baranią Górę. Mowa o szlaku czarnym, który zaczyna się tuż za parkingiem Wisła Czarne. Trasa wiedzie wzdłuż koryta potoku Czarna Wisełka, a na jej przejście potrzeba ok. 6 godzin. Po drodze znajdują się dwie wity turystyczne, przy których można zatrzymać się na posiłek lub odpoczynek. Za drugą wiatą czarny szlak zmienia się w szlak czerwony, który prowadzi w kierunku Schroniska Przysłop i dalej, na sam szczyt Baraniej Góry.
Po szczycie Baraniej Góry biegnie Główny Szlak Beskidzki. W tym miejscu znajduje się także węzeł szlaków turystycznych, którymi dostać się można m. in. do Wisły Czarne, na Skrzyczne, Malinowską Skałę, Przełęcz Salmopolską i do Węgierskiej Górki. Na wschodnich stokach jest wytyczona granica administracyjna między Śląskiem a Małopolską.
Co robić w okolicy Baraniej Góry i co smacznego zjeść?
Jak widać, istnieje wiele możliwości, aby dostać się na Baranią Górę. To, który szlak wybierzemy, zależy od osobistych preferencji, kondycji, towarzyszących nam osób i ich wieku, a także warunków pogodowych. Bez względu na wybraną opcję, Barania Góra wynagrodzi nam wysiłek włożony w jej zdobycie przepięknymi widokami, jakie roztaczają się ze znajdującej się na jej wierzchołku wieży widokowej.
Po wizycie na Baraniej Górze, warto spędzić trochę czasu w Wiśle i zapoznać się z licznymi, oferowanymi przez to miasto atrakcjami. Można także skorzystać z miejscowej bazy gastronomicznej i poznać bliżej smaki charakterystyczne dla kuchni Beskidu Śląskiego. Dania z tych okolic są proste, sycące i wyraziste w smaku. Polecamy spróbować m. in. gałuszek z omastą i skwarkami, kwaśnicy a także miejscowej specjalności - pstrągów potokowych.
fot. anialaurman / pixabay.com, CC0
Komentarze
