Grajcarek - rzeka u podnóża Małych Pienin
Grajcarek to rzeka u podnóża Małych Pienin, powstaje w Jaworkach z połączenia Białej i Czarnej Wody. Płynie przez Jaworki, Szlachtową i uchodzi do Dunajca w Szczawnicy, tuż powyżej charakterystycznej skały Kotuńka, na wysokości 430 m n.p.m. Zaraz za skrzyżowaniem dróg jest most, pod którym płynie Grajcarek, a za mostem zaczyna się Droga Pienińska.
Za źródła Grajcarka są uznawane źródła Białej Wody, znajdujące się na wysokości ok. 950 m n.p.m. Płynie w ogólnym kierunku ze wschodu na zachód doliną, która jest też granicą pomiędzy Pieninami a Beskidem Sądeckim. Większymi lewobrzeżnymi dopływami Grajcarka są Skalski Potok, Kamionka (wypływająca z Wąwozu Homole), Krupianka, Sztolnia, Palkowski Potok i Klimontowski Potok. Natomiast prawobrzeżnymi dopływami są Stary Potok, Sielski Potok, Szlachtowski Potok, Sopotnicki Potok i Skotnicki Potok. Dno Grajcarka jest kamieniste. Rzeka ma duże przybory powodziowe. W górnej części biegu ma naturalne przeważnie koryto i obfituje w ryby. Uregulowany jest nieduży odcinek w obrębie Jaworek oraz cały niemal odcinek w obrębie Szczawnicy, miejscami rzeka płynie tu ciasnym i wysokim betonowym korytem.
Początkowo Grajcarek nazywany był Szczawnikiem – pod taką nazwą jest wspomniany w Liber beneficjorum „Szczawnicza Magna” Jana Długosza w 1617 r. Potem przez miejscową ludność był nazywany Szczawnickim Potokiem lub Ruskim Potokiem. Nazwę Grajcarek nadali mu turyści i kuracjusze szczawniccy pod koniec XIX w.
Komentarze
