Atrakcyjna Lubelszczyzna: Poleski Park Narodowy

Poleski Park Narodowy leży w województwie lubelskim i obejmuje liczne bagna, torfowiska i jeziora krasowe oraz naturalne kompleksy leśne z bogactwem flory i fauny, znajdujące się na Równinie Łęczyńsko-Włodawskiej.

Park położony jest w zachodniej części Polesia a jego obszar jest równinny, silnie podmokły, na którym procesy formowania się dolin rzecznych jeszcze prawie się nie zaznaczyły. Jego powierzchnia jest płaska, z dużą ilością jezior, stawów, bagien i torfowisk. Prawie cały teren parku zajmują równiny torfowe. Jedynie w części środkowej, w okolicy Woli Wereszczyńskiej, wznosi się niewysoki, płaski garb wapienny. W południowej części widoczny jest niewielki garb kredowego podłoża, oddzielający centralną część obszaru chronionego od basenu Jezior Uściwierskich. Z kolei na północy tereny te ogranicza ciąg moren z okresu zlodowacenia środkowopolskiego. Na terenie parku można podziwiać namiastkę tundry lub lasotundry, wysuniętą najdalej na południowy zachód w Europie. Zachowane w tym rejonie ekosystemy bagienne to obszary, które rozwijały się bez ingerencji człowieka od czasów ustąpienia ostatniego zlodowacenia.

Park wchodzi w skład Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”, który od 2012 roku stał się rezerwatem transgranicznym, po połączeniu z Rezerwatem Biosfery „Polesie Nadbużańskie” i Szackim Rezerwatem Biosfery. W ramach Poleskiego Parku Narodowego funkcjonują dwa obiekty, w których prowadzona jest działalność edukacyjna i popularyzatorska: Ośrodek Dydaktyczno-Muzealny w Starym Załuczu oraz Ośrodek Dydaktyczno-Administracyjny w Urszulinie.

W ośrodku w Urszulinie znajduje się „Ośrodek Ochrony Żółwia Błotnego", w którym od września do maja można oglądać małe żółwie błotne, oraz otwarty w 2005 Ogród Dydaktyczny, umożliwiający zapoznanie się z bogatym światem roślin Poleskiego Parku Narodowego.
Roślinność parku jest bardzo bogata. Obfituje w gatunki typowe dla terenów podmokłych i bagiennych. Na terenie parku występuje około tysiąca gatunków roślin naczyniowych, z czego 170 to gatunki rzadkie, 81 podlega ochronie gatunkowej, a kolejnych 15 znajduje się w Polskiej czerwonej księdze roślin.

Również fauna Poleskiego Parku Narodowego obejmuje wiele rzadkich gatunków zwierząt. Jej różnorodność wynika z ilości i różnorodności siedlisk występujących w parku. Na terenie parku stwierdzono występowanie około 290 gatunków kręgowców. Wiele zwierząt należy też do gatunków chronionych.

Na terenie parku występuje trzynaście gatunków płazów. Szczególnie licznie żyją tu żaby brunatne oraz żaby zielone. W wodach parku występuje natomiast aż 21 gatunków ryb. Cztery z nich: strzebla błotna, różanka pospolita, piskorz oraz koza pospolita, objęte są ochroną gatunkową.

Poleski Park Narodowy to także jeden z najbogatszych w ptactwo obszarów w kraju. Stwierdzono w nim występowanie około dwustu gatunków ptaków, z których około sto pięćdziesiąt to gatunki lęgowe. Wiele z nich to ptaki bardzo rzadkie jak czapla biała czy czapla nadobna. Licznie występuje także bąk, błotniaki łąkowe, derkacz, dubelt czy podgorzałka. Gnieździ się tu także bielik czy sowy. Ptakiem zagrożonym wyginięciem, a występującym w parku, jest wodniczka, która tworzy tu trzecią co do wielkości populację w kraju.

Wyjątkową propozycją dla wszystkich miłośników przyrody i obserwacji ptaków jest ścieżka „Perehod” - typowa ścieżka ornitologiczna, gdzie przygotowane zostały dwie wieże widokowe i schron ornitologiczny. Prowadzi ona groblami wzdłuż malowniczych Stawów Pieszowolskich. Poza czaplami czy kormoranami spotkamy tu rzadkie podgorzałki, mieniące się w słońcu zimorodki czy polujące bieliki.

Warto także wiedzieć, że na Stawach Pieszowolskich dogodne warunki do życia znajduje żółw błotny, będący niezwykłym skarbem Poleskiego Parku Narodowego.


Poszukaj noclegu w okolicy