Janek Simon, Gradient

Prezentacja obraca się wokół idei nieudanego dzieła i załamywania się utopijnych projektów, opierających się na poprawnych konstrukcjach intelektualnych, niemożliwych jednak do zrealizowania. Na wystawie tej artysta podejmuje ryzykowną próbę wyjścia poza łatwy do odczytania sens wystawy, testuje jak sprawdza się budowanie prezentacji na przeczuciach i wyobraźni. Wystawa ta jest zatem z jednej strony autobiograficzna, z drugiej zaś – bardziej niż wcześniejsze pokazy tego artysty – obliczona na kontakt z publicznością, na wywoływanie emocji i skojarzeń u widzów. Wystawa Gradient jest ponadto poświęcona zagadnieniu procesu twórczego: przy uważnym jej odczytaniu można znaleźć w niej refleksję o tworzeniu prac artystycznych i wystaw.

W tytule wystawy pojawia się słowo „gradient”. Zostało ono zaczerpnięte ze słownika grafików komputerowych. Oznacza dosłownie „rozwiązanie stosowane w grafice komputerowej polegające na wypełnieniu określonego obszaru płynnym przejściem tonalnym pomiędzy co najmniej dwoma kolorami”. Sięgnięcie po ten termin pokazuje dobrze, w jakim obszarze odniesień lokuje się działalność Simona, to współczesny, „usieciowiony”, zalany obrazami świat. Wystawa tego artysty sama staje się jakby „gradientem” różnorodnych strategii – Simon buduje w niej napięcie przez stopniowanie środków artystycznych, postępując od najłatwiej zrozumiałych, wyrazistych prac, po coraz bardziej niejednoznaczne, odwołujące się do wyobraźni, umykające łatwo uchwytnym sensom. Wystawę otwierają zatem prace dotyczące porażki i niespełnienia: niedokończonych budynków czy niezrealizowanych projektów społecznych. W pewnym momencie wystawa schodzi jednak na tor bardziej osobisty. Staje się coraz bardziej wyabstrahowana od otaczającej nas rzeczywistości. Wzrasta rola intuicji. Końcowym punktem gradacji różnych strategii i treści, jaką proponuje Simon, są obiekty oddziałujące już tylko na zmysły i emocje.

Gradient zawiera prawie w całości prace wykonane specjalnie na tę wystawę. Można tu zobaczyć m.in. makietę, przedstawiającą ogromny budynek Ryugyong Hotel, znajdujący się w Phenianie (Korea Północna). Konstrukcję tej piramidalnej budowli o wysokości 330 metrów rozpoczęto w połowie lat 80., nigdy nie została ukończona. Hotel ten pokazuje klęskę myśli inżynieryjnej zaprzęgniętej w służbę totalitarnej władzy. Inne prace Simona odnoszą się do idei nieudanego domu (bez tytułu /”domek”/), ucieczki i katastrofy (mural „Cień połamanego roweru”). Na wystawie zaprezentowane będą także m.in. rzeźby kinetyczne, których ruch jest jednak „nieudany”, szarpany, czasem mało widoczny (seria „Patyków”).

Janek Simon w wystawie Gradient rozwija swoją dotychczasową strategię artystyczną. Skupia się na dwoistości procesu twórczego, który składa się z fazy koncepcyjnej i wykonawczej. Charakteryzują się one wzajemną wymiennością. Każdy krok zmierzający do realizacji projektu wywołuje zmiany w sferze koncepcji. Proces powstawania wystawy przyjął tym samym formę działania „oddolnego”, wychodzącego w znacznej mierze od prac, a nie od ogólnego pomysłu na wystawę, jak miało to miejsce w jego wcześniejszych prezentacjach.

wernisaż: czwartek, 22 marca 2007, godz. 18.00

wystawa otwarta od 23 marca 2007 do 22 kwietnia 2007, w godz. 11.00-18.00 we wszystkie dni tygodnia - z wyjątkiem poniedziałków

źródło: www.bunkier.com.pl