Pierwsze wzmianki o Radocynie w województwie małopolskim pochodzą z 1595 r. oraz 1629 r., gdy Aleksander Chlewicki sprzedał wieś kapitule krakowskiej. Od 1604 r. wymieniana jest jako Radocina - nazwa pochodzi od staropolskiej nazwy osobowej Radota. Zmieniona pod wpływem wymowy łemkowskiej na Radocyna. W XVIII wieku w Radocynie mieszkało około 500 osób.
Radocyna to bardzo urokliwa wieś zlokalizowana w środkowej części Beskidu Niskiego i Karpat Zachodnich. Położona jest w dolinie nad Wisłoką na wysokości 500 - 550 m n.p.m. Otoczona od wschodu Dębim Wierchem (664 m), a od zachodu i południowego zachodu Małym Beskidem (631 m) i Beskidem (689 m). Graniczy również bezpośrednio ze słowackimi miejscowościami Varadka i Vyšná Polianka.
Dziś ta piękna dolina Wisłoki na całej swej długości kilku kilometrów pozostaje niezamieszkana. Nie mniej jednak znajdziemy tam wiele śladów z przeszłości. Po dawnych mieszkańcach zostały piwnice, drzewa owocowe, kapliczki, przydrożne krzyże i cerkwisko, czy też zniszczony budynek szkoły.
W Radocynie warto odwiedzić również cmentarz wojenny nr 43 z pierwszej wojny światowej.
