Kościół św. Józefa w Werchracie zbudowano w 1910 r. na miejscu wcześniejszej drewnianej cerkwii według projektu znanego ukraińskiego architekta Wasyka Nahirnego. Odbudowa świątyni po znacznych zniszczeniach podczas pierwszej wojny światowej została zakończona dopiero w 1928 r. Po 1947 r. została przejęta przez kościół rzymskokatolicki, ale przez wiele lat była nieużytkowana. Dopiero od 1974 roku pełni funkcję kościoła parafialnego pw. św. Józefa Robotnika parafii w Werchracie. Obecnie współużytkowana także przez grekokatolików.
Dawna cerkiew w stylu neoklasycystycznym zbudowana jest na kształt krzyża, z centralnie umieszczoną kopułą o średnicy 11 m. Wewnątrz znajdują się cenne zabytki sztuki sakralnej – cztery XVIII-wieczne drewniane rzeźby, przywieziona z Uchnowa.
Jest największym takim obiektem sakralnym na terenie polskiej części Roztocza Wschodniego.
Obecnie w obiekcie sakralnym znajduje się odnowiona ikona Matki Boskiej z Dzieciątkiem. W przedsionku znajdują się dwie kamienne kropielnice pochodzące z byłego klasztoru Bazylianów. Warto też zwrócić uwagę na wmurowaną tablicę upamiętniającą działalność św. Brata Alberta. Na miejscu starej dzwonnicy postawiono nową - dzwon "Brat Albert". Kościół jest otoczony nowym drewnianym płotem wsparty na starych kamiennych słupach wykutych w warsztatach bruśnieńskich.
Plebania została wybudowana w 1978 r. natomiast Dom Oazowy, który obecnie funkcjonuje jako Dom Rekolekcyjny diecezji zamojsko-lubaczowskiej został wzniesiony w latach 80 XX w. W 1990 r. otwarto uroczyście turystyczny "Zielony Szlak" św. Brata Alberta Chmielowskiego.
