Muzeum powstało w 2003 roku i jest unikalną placówką kulturalną dającą mozliwość zapozniania się z historią osadników z Bambergu przybyłych na ziemie poznańskie w XVIII w. oraz kulturą wsi wielkopolskiej. W muzeum usytuowana jest siedziba Towarzystwa Bambrów Poznańskich, która gromadzi materiały naukowe - archiwalne, opisy wsi, wywiady oraz zbiory biblioteczne i ikonograficzne które pozwalają zainteresowanym na zapoznawanie się z nimi i kontynuowanie badań nad problematyką bamberską, nieodłączną częścią historii Poznania.
Na parterze muzeum znajduje sie odtworzony dom bamberski z ogródkiem oraz niewielkim opłotowaniem, wzdłuż którego ciagnie się wąski pas brukowy typowy dla całego terenu ówczesnych podwórek. W ogródku stoi Bamberka z grabiami w rękach, ubrana w strój roboczy. Dom oraz znajduące się w nim meble, sprzety i obrazy są odzwierciedleniem XIX-wiecznym domu zamożnego gospodarza bamberskiego.
Na piętrze zaprezentowano cenne obiekty zabytkowe, m.in. czepek chrzcielny z przełomu XVII i XVIII wieku, oraz pięknie haftowane czepce, wstęgi (tzw. bandy), tiulowe chusty, fartuchy. W gablotach umieszczono również różnego charakteru dokumenty rodzinne - sztambuchy, świadectwa chrztów, ślubów, zgonów, odznaczenia i medale, listy i papiery związane z martyrologią potomków bambrów w czasie drugiej wojny światowej. Po przeciwnej stronie, na stelażach i podestach wystawiono narzędzia domowe i rolnicze - siekiery, tasaki, grabie, cepy, widły, sierpy, kosy.
W holu Muzeum - naprzeciw głównego wejścia wisi mapa Poznania z drugiej połowy XVIII wieku z jego przedmieściami i wsiami. Na ścianach holu, klatki schodowej i na piętrze - reprodukcje fotografii rodzin bamberskich i poszczególnych osób.
