ZAMEK KRZYŻACKI
Najbardziej interesującym historycznie choć całkowicie pozbawionym reliktów przeszłości miejscem w Pucku jest nieduży, dziś pusty placyk, na którym wznosił się zapewne od około połowy XIII w. gród kasztelanów, a przypuszczalnie od II połowy XIV w. murowany zamek krzyżacki. Od około połowy XV w. była to siedziba polskich starostów, przebudowywana i rozbudowywana. U podnóża klifu rozciągało się zapewne podgrodzie a później niewątpliwie istniejące podzamcze.
Zamek był budowlą jednoskrzydłową, podpiwniczoną, dwukondygnacjową, z balkonami na wysokości poddasza. Oprócz zamku znajdowały się przy dziedzińcu budynki gospodarcze, zbrojownia itp. Cały ten zespół otoczony był murem obronnym, który biegł wzdłuż dzisiejszych ulic Zamkowej, Morskiej, Młyńskiej i od strony morza. Zdaniem niemieckiego badacza F. Schultza w zamku nie było kaplicy i krzyżacki Fischmeister z załogą mieli w kościele parafialnym kaplicę św. Krzyża. Do miasta i kościoła wychodziło się bramą zamkową i przez most zwodzony nad fosą oddzielającą teren zamkowy od miasta. Na podzamcze prowadziła brama w kształcie wieży, pod którą znajdowało się więzienie.
Ze wszystkich budynków wymienionych w inwentarzach nie pozostało nic na terenie zamkowym. Resztki niektórych fundamentów murowanych kryje ziemia. Potężną ławę fundamentową jednej ze ścian zamku krzyżackiego, zbudowaną z głazów polnych odkopano w 1957 r. i rozbito, zamierzając budować tu jakiś zakładzik. W miejscu fundamentów położono cienką ławę betonową, a następnie cały wykop zasypano. Po I rozbiorze Polski teren zamku przejęły władze pruskie i przekazały gminie ewangelickiej, która zaadaptowała prawdopodobnie zbrojenie na zbór. Stopniowo wszystkie budynki zespołu zamkowego zlikwidowano, łącznie ze zborem. Wznosząc w 1845 r. nowy wraz z domem pastora i szkółką. Obiekty te jednak uległy zniszczeniu podczas ostatniej podczas ostatniej wojny.
Źródło: www.miasto.puck.pl
