Kościół Znalezienia Krzyża Świętego i św. Andrzeja Apostoła Końskowola, msze, godziny mszy

Kurowska 2, 24-130 Końskowola

Zobacz więcej zdjęć (14)

Dodaj opinię

Brak oceny

Dodaj opinię

Pierwszy, drewniany kościół p.w. Znalezienia Krzyża Świętego powstał pod koniec XIV w. Kościół prafialny ufundowany został przez Andrzeja Tęczyńskiego (wojewodę lubelskiego i kasztelana krakowskiego) w połowie XVI w. Murowane prezbiterium zostało wybudowane w 1442 r. i ufundowane przez Jana Konińskiego. W maju 2010 r. podczas prac renowacyjnych znaleziono relikty murowanej świątyni z XV wieku. Dzięki przebudowie, która została zlecona około 1670 roku przez marszałka wielkiego koronnego Stanisława Herakliusza Lubomirskiego i prowadzona przez Tylmana z Gameren, świątynia otrzymała kształt trójnawowej bazyliki. Kolejna przebudowa, prowadzona w I połowie XVIII wieku i zlecona przez Elżbietę Helenę Sieniawską, a później przez Augusta Aleksandra Czartoryskiego i jego małżonkę Zofię Czartoryską z Sieniawskich nadała kościołowi obecną formę. W warsztacie braci Hoffman wykonano ołtarz główny (I połowa XVIII wieku) oraz rzeźba zdobiącą ambonę. W ołtarzu znajduje się krucyfiks z XVII wieku. Świątynia ta jest swego rodzaju mauzoleum Rodziny Tęczyńskich. Z dokumentacji z wizytacji w 1595 r. dowiedziano się, że po północnej stronie tej świątyni istniała kaplica Tęczyńskich, w której mieli być pochowani „(…) dziedzice miasta Tęczyńscy (…)”. Pod obecnie istniejącą kaplicą północną (pierwotna nie przetrwała do naszych czasów) spoczywa ostatnia przedstawicielka tego rodu – Izabela z Tęczyńskich Opalińska (zm. 1667). W krypcie pod kaplicą południową złożono ciało jej córki, Zofii z Opalińskich Lubomirskiej – również i na jej sarkofagu wyryto herb Tęczyńskich – Topór. Do chwili obecnej rozpoznano trzy systemy krypt. Pierwszy zlokalizowany jest pod ołtarzem głównym, gdzie pochowany został m.in. Franciszek Zabłocki. W krypcie północnej, która jest salą główną o wymiarach 10x5m odnaleziono pomnik symbolizujący Vanitas oraz liczne pochówki szlacheckie z XVIII w. Z sali tej wychodzą 4 wyjścia do kolejnych krypt lub korytarzy, z których trzy zostały zamurowane prawdopodobnie już w XVI i XVII w. W jedynym dostępnym korytarzu odnaleziono pochówek opatrzony napisem „A+D 1647”. W krypcie południowej znajduje się grobowiec z czarnego marmuru, w którym złożono doczesne szczątki Zofii z Opalińskich Lubomirskiej. Odpusty: Niedziela przypadająca najbliżej 14 września ku czci Znalezienia Krzyża Św. oraz 30 listopada ku czci św. Andrzeja Apostoła.

+ czytaj pełny opis

Pierwszy, drewniany kościół p.w. Znalezienia Krzyża Świętego powstał pod koniec XIV w. Kościół prafialny ufundowany został przez Andrzeja Tęczyńskiego (wojewodę lubelskiego i kasztelana krakowskiego) w połowie XVI w. Murowane prezbiterium zostało wybudowane w 1442 r. i ufundowane przez Jana Konińskiego.

W maju 2010 r. podczas prac renowacyjnych znaleziono relikty murowanej świątyni z XV wieku. Dzięki przebudowie, która została zlecona około 1670 roku przez marszałka wielkiego koronnego Stanisława Herakliusza Lubomirskiego i prowadzona przez Tylmana z Gameren, świątynia otrzymała kształt trójnawowej bazyliki. Kolejna przebudowa, prowadzona w I połowie XVIII wieku i zlecona przez Elżbietę Helenę Sieniawską, a później przez Augusta Aleksandra Czartoryskiego i jego małżonkę Zofię Czartoryską z Sieniawskich nadała kościołowi obecną formę.

W warsztacie braci Hoffman wykonano ołtarz główny (I połowa XVIII wieku) oraz rzeźba zdobiącą ambonę. W ołtarzu znajduje się krucyfiks z XVII wieku. Świątynia ta jest swego rodzaju mauzoleum Rodziny Tęczyńskich. Z dokumentacji z wizytacji w 1595 r. dowiedziano się, że po północnej stronie tej świątyni istniała kaplica Tęczyńskich, w której mieli być pochowani „(…) dziedzice miasta Tęczyńscy (…)”. Pod obecnie istniejącą kaplicą północną (pierwotna nie przetrwała do naszych czasów) spoczywa ostatnia przedstawicielka tego rodu – Izabela z Tęczyńskich Opalińska (zm. 1667). W krypcie pod kaplicą południową złożono ciało jej córki, Zofii z Opalińskich Lubomirskiej – również i na jej sarkofagu wyryto herb Tęczyńskich – Topór.

Do chwili obecnej rozpoznano trzy systemy krypt. Pierwszy zlokalizowany jest pod ołtarzem głównym, gdzie pochowany został m.in. Franciszek Zabłocki. W krypcie północnej, która jest salą główną o wymiarach 10x5m odnaleziono pomnik symbolizujący Vanitas oraz liczne pochówki szlacheckie z XVIII w. Z sali tej wychodzą 4 wyjścia do kolejnych krypt lub korytarzy, z których trzy zostały zamurowane prawdopodobnie już w XVI i XVII w. W jedynym dostępnym korytarzu odnaleziono pochówek opatrzony napisem „A+D 1647”. W krypcie południowej znajduje się grobowiec z czarnego marmuru, w którym złożono doczesne szczątki Zofii z Opalińskich Lubomirskiej.

Odpusty:
Niedziela przypadająca najbliżej 14 września ku czci Znalezienia Krzyża Św. oraz 30 listopada ku czci św. Andrzeja Apostoła.

- zwiń

Kurowska 2, Końskowola