Kołobrzeskie Porty

Potęga Kołobrzegu wyrosła na salinach, natomiast port był drugim źródłem bogactwa miasta. Przywiązywano zawsze dużą wagę do jego modernizacji. O dbałości o port niech zaświadczy zapis w starej księdze miejskiej, który mówi, że żaden testament nie będzie ważny, jeżeli nie zawiera legatu na utrzymanie portu. W porcie skupiały się zabudowania portowe i chaty rybaków. Spichlerze i magazyny znajdowały się wewnątrz murów miejskich ze względu na wojny i sztormy. Kołobrzeg w 1361 r. zostaje członkiem Hanzy i pozostaje w niej do 1610 r. W tym okresie osiąga szczyt swego rozwoju.

Życie mieszkańców miasta hanzeatyckiego było barwne, spotykali się tu kupcy i marynarze z różnych stron. Opowiadano niesamowite historie mrożące krew w żyłach. Wojna trzydziestoletnia (1618-1648) spowodowała upadek gospodarczy miasta i portu. Tłuste lata dla portu nastąpiły dopiero po wprowadzaniu przez Napoleona blokady kontynentalnej Anglii w 1806 r. Kołobrzeg prowadził przez port intensywny przemyt luksusowych towarów. Kilku kupców dorobiło się wówczas wielkich fortun.

W 1837 r. państwo pruskie przejęło na siebie obowiązek utrzymania portu. Rozbudowano falochrony, utrzymywano w wejściu do portu głęboki na ponad 5 m tor wodny. W marcu 1945 r. większość obiektów portowych legła w gruzach, zaś akweny portowe zablokowane zostały zatopionym sprzętem. Otwarcie portu nastąpiło dopiero w 1948 r. Port odgrywa ogromną rolę w gospodarce miejskiej, jest też największym zakładem pracy w mieście i pełni różnorodne funkcje. Port handlowy jest portem macierzystym dla większości statków Polskiej Żeglugi Bałtyckiej, tu mieści się dyrekcja tej firmy. Zdolność przeładunkowa portu oceniana jest na 500 tyś. ton.

Obecnie port umożliwia obsługę statków o długości do 75 m, szerokości do 13 m i zanurzeniu do 4,5 m. Port handlowy to miejsce, gdzie następuje zmiana środków transportu ładunku. Dochodzi tu linia kolejowa i drogi dla samochodów ciężarowych. W porcie odbywa się załadunek i przeładunek towarów masowych i drobnicy. Przy nabrzeżach stoją dźwigi, na placach składowych leżą bloki granitów i marmurów. Przy elewatorach zbożowych, zbudowanych przed wojną, cumują statki ze zbożem. Możesz tu zobaczyć statki różnych bander. Obok działalności handlowej, port pełni też funkcję portu rybackiego. Obecnie 100% kutrów i łodzi rybackich, cumujących przy nabrzeżach znajduje się w rękach prywatnych. Kołobrzeg jest największym portem rybackim w Polsce, trafia tu 60% połowów bałtyckich.

Na pewno Twoją uwagę zwróci najwyższy z obiektów o charakterystycznej, niebieskiej elewacji - jest to fabryka lodu. O tym, jak ważny jest sztuczny lód, niech zaświadczy to, że kuter rufowy nie wychodzi w morze, jeżeli w ładowni nie posiada 15 ton lodu. Aby uzupełnić jeszcze obraz portu rybackiego winieneś wiedzieć, że jeden łowiący rybak daje zatrudnienie dla siedmiu ludzi pracujących na lądzie.

Port Wojenny

W basenach portu Marynarki Wojennej stoją niewielkich rozmiarów okręty, w większości burta w burtę. To kutry torpedowe - ściga-cze okrętów podwodnych. Przy burtach mają zamontowane aparaty torpedowe (wyglądem przypominające cygaro) o kalibrze 533 mm. Na pokładzie dziobowym znajduje się podwójnie sprzężona armata o kalibrze 23 mm, przeznaczona do zwalczania celów powietrznych i nawodnych. Największą ciekawość budzą jednak dwa okręty cumujące przy nabrzeżu po prawej stronie basenu. Są to okręty ratownicze Marynarki Wojennej - ORP "Zbyszko" i ORP "Macko".

Zostały zbudowane w stoczni Marynarki Wojennej w Ustce. Nie posiadają uzbrojenia pokładowego. Ich zadaniem jest poszukiwanie i ratowanie ludzi, statków i okrętów znajdujących się w niebezpieczeństwie na morzu. Są wyposażone w działka gaśnicze, pompy do wypompowywania wody, aparaty spawalnicze, dźwigi burtowe i dźwig rufowy. Wśród członków załogi znajdują się płetwonurkowie. Warto wiedzieć, że z ratownictwem morskim wiąże się międzynarodowy sygnał SOS nadawany alfabetem Morse'a - trzy krótkie sygnały (kropki), trzy długie (kreski) i znów trzy krótkie (.../—/...). Istnieje romantyczne wyjaśnienie tego sygnału uznające, że są to skróty słów angielskich: Save Our Ship (ratujcie nasz statek) lub Save Our Souls (ratujcie nasze dusze). Z okrętów możesz usłyszeć odgłos wybijanych szklanek i świstów trapowych.

W dni świąt państwowych oraz w czasie Dni Morza, okręty udostępniane są do zwiedzania dla "szczurów lądowych". Charakterystycznym elementem portu wojennego jest wysoka betonowa wieża, na której umieszczono antenę stacji radiolokacyjnej. Obsługa radaru ma wgląd w to, co się dzieje na morzu, na odległość ponad 100 km. Innym użytkownikiem portu wojennego jest Bałtycki Dywizjon Straży Granicznej. Jednostki pływające SG łatwo poznać po tym, że kadłuby mają pomalowane na niebiesko z charakterystycznym ukośnym czerwonym pasem od strony dziobowej, zaś ich nadbudówki są białe. Zadaniem funkcjonariuszy tej jednostki jest patrolowanie wód terytorialnych i Wyłącznej Strefy Ekonomicznej naszego państwa.

Dokonują oni również odpraw granicznych -musimy pamiętać, że port to też przejście graniczne. Jedna z jednostek pływających Straży Granicznej pełni funkcję muzealną; została wycofana z eksploatacji i zakotwiczona z lewej strony nabrzeża, przeznaczonego dla "białej floty". Jest warta zwiedzania - po pokładach, maszynowni i pomieszczeniach marynarskich oprowadzi Cię znawca tematu. Możesz tu nawet na sucho odbyć strzelanie z działka pokładowego 2x2 AK - 230. Jednostka ta, podobnie jak bliźniacze jednostki pełniące nadal służbę, pływała wcześniej jako ścigacz zwalczania okrętów podwodnych i była wyposażona w miotacze bomb głębinowych.

Nabrzeże pasażerskie

Przy nabrzeżu pasażerskim cumują statki "białej floty". Wiele wrażeń dostarczy Ci rejs w morze i powrót, który połączony jest zawsze z opłynięciem basenów portowych, co umożliwia obejrzenie portu od strony wody.

Źródło:
Oficjalny Serwis Internetowy Miasta Kołobrzeg